Finanse publiczne

Główne elementy finansów publicznych, to przede wszystkim: budżet, podatki, zwrotne dochody publiczne oraz banki publiczne.
Budżet w potocznym rozumieniu jest zestawieniem przewidywanych dochodów i wydatków związku publiczno-prawnego na ustalony z góry okres, uchwalanym w formie ustawy przez Sejm. Pojęcie budżetu państwa odnosi się do określonego podmiotu jakim jest ono samo. Materialną podstawę realizacji szeregu zadań państwowych stanowią scentralizowane zasoby pieniężne. Gromadzenie i wydatkowanie tych scentralizowanych zasobów planuje się. Wydatki państwa i ich rozmiary uzależnione są od wysokości zgromadzonych dochodów. Granice wydatków wyznaczają osiągane dochody, te ostatnie zaś gromadzone są w wysokości podyktowanej potrzebami w zakresie nakładów publicznych. Planowane dochody i wydatki państwa muszą być porównywane wzajemnie, zestawiane ze sobą. To zestawienie przyszłych dochodów i wydatków państwa stanowi istotę planowania budżetowego, uważane jest za treść budżetu.
Podatek - jest nieodpłatnym, przymusowym i pieniężnym świadczeniem o charakterze ogólnym, które jest nakładane jednostronnie przez związek publicznoprawny. Związkiem tym jest przede wszystkim państwo.
Wydatki budżetowe zasadniczo mają charakter definitywny. Natomiast dochody budżetowe są zarówno bezzwrotne, jak i zwrotne. Jeśli kwota dochodów i kwota wydatków bezzwrotnych jest określona, a wydatki nie znajdują pełnego pokrycia w dochodach definitywnych, należy w celu uzyskania równowagi budżetowej sięgnąć do dochodów zwrotnych. Rozmiary dochodów zwrotnych będą wzrastać w następujących przypadkach: przy utrzymaniu się dochodów bezzwrotnych w niezmienionej wysokości i przy równoczesnym wzroście wydatków, przy szybszym wzroście wydatków od dochodów bezzwrotnych, przy kurczeniu się dochodów bezzwrotnych bez równoległego, takiego samego, spadku wydatków. Zwrotne dochody budżetowe określa się mianem "kredytu publicznego" lub "kredytu państwowego". Kredyt publiczny dzieli się na wewnętrzny (krajowy) i zewnętrzny (zagraniczny). Pomiędzy obu wymienionymi rodzajami istnieją poważne różnice prawne i ekonomiczne. Kredyt publiczny może mieć w określonych okolicznościach charakter przymusowy.
Normy prawne odnoszące się do banków mają charakter publiczny. Wynika to stąd, że państwo w sposób władczy ustala obowiązujące zasady tworzenia banków, określa ich rodzaje i formy prawne oraz ustala status prawny banku centralnego. Status ten zawiera postanowienia dotyczące jego struktury i zadań oraz kompetencji wobec pozostałych banków. Banki są samodzielnymi i samofinansującymi się jednostkami organizacyjnymi, posiadającymi osobowość prawną. Wiodącą rolę wśród nich odgrywa bank centralny - zwany często emisyjnym - którym w Polsce jest Narodowy Bank Polski. Bank centralny jest bankiem emisyjnym oraz centralną instytucją kredytową, rozliczeniową i centralną bankową instytucją dewizową. Jego działalność ma na celu, w szczególności, umacnianie wartości pieniądza. Współdziała on również w realizacji polityki gospodarczej państwa. Bank ten emituje znaki pieniężne, udziela kredytu refinansowego innym bankom oraz organizuje obrót walutami obcymi.

... to tylko krótki opis tematu

Jeżeli zainteresował Państwa ten lub inny temat - możemy przygotować
indywidualną propozycję planu (konspektu) wyłącznie dla Państwa

Dla Państwa wygody jesteśmy dostępni 7 dni w tygodniu.
Jeśli macie Państwo jakieś pytania lub wątpliwości, prosimy o kontakt z nami w sposób najbardziej dla Państwa odpowiedni.

ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z PROPOZYCJĄ INNYCH TEMATÓW KLIKNIJ PONIŻEJ

STRONA GŁÓWNA PRZYKŁADOWE TEMATY FORMULARZ KONTAKTOWY

https://www.mkpublikacje.pl mk@mkpublikacje.pl Tel.: +48 664 600 900