Analiza polskiej gospodarki żywnościowej w kontekście integracji z Unią Europejską

Problem integracji Polski z UE ludziom na wsi często przedstawiany był jako "zło konieczne". Tymczasem na integracji wiele skorzystaliśmy, przede wszystkim dzięki objęciu naszego rolnictwa Wspólną Polityką Rolną. Unia troszczy się o rozwój rolnictwa i jego modernizację, o jakość produktów rolnych i żywności oraz o warunki życia rolników. Do niektórych polskich rolników dotarła świadomość, że ich sytuacja życiowa nie koniecznie musi się pogorszyć. Jego gospodarstwo rolne może otrzymać wsparcie wielokrotnie większe niż to, które dotychczas otrzymywał od państwa. Nawet w przypadku stopniowania korzyści dla Polski przez Unię, z tytułu rozwiązań przejściowych i niepełnego wykorzystywania szans, coroczne wsparcie rolnictwa ze środków publicznych zwiększyło się co najmniej trzykrotnie, a w okresie przed uzyskaniem członkostwa o około jedną trzecią w porównaniu z obecnym budżetem. Członkostwo w Unii Europejskiej oznacza ogólną stabilizację warunków funkcjonowania rolnictwa i korzystniejszą ekonomikę gospodarowania, której istotę określa wspólny rynek. Stabilizacja warunków i ich znajomość na kilka lat do przodu pozwala podejmować racjonalne decyzje produkcyjne i inwestycyjne. Ogranicza wahania produkcji, a interwencję rynkową czyni sprawniejszą i skuteczniejszą (również wolną od decyzji politycznych). Przed wchodzącymi do Unii polskimi rolnikami otworzył się w pełni rynek zbytu liczący ponad 350 mln obywateli. Łączenie się z takim rolnictwem i takim rynkiem było nie tylko wyzwaniem, ale również szansą dla producentów żywności. Doświadczenie dotychczas przyłączonych krajów do Unii wskazuje, że pomimo wszystkich obostrzeń, ich obroty w handlu zagranicznym żywnością wzrosły w krótkim czasie kilkakrotnie sprzyjając zmianom w rolnictwie i przetwórstwie, a nie wywołując zagrożenia importem. Wszystkim tym pozytywnym cechom towarzyszyły pewne ograniczenia i restrykcje produkcyjne, zarówno ilościowe jak i jakościowe. Dążąc do stabilizacji produkcji, Unia stosuje środki wręcz ją ograniczające - tzw. kwoty produkcyjne - których przekroczenie jest surowo karane. Prawo do produkcji było pojęciem nie znanym polskim rolnikom, choć w polskim przemyśle cukrowniczym kwoty produkcji już dawno funkcjonowały. Stabilizacja produkcji może stanowić poważny hamulec rozwoju polskiego rolnictwa, gdyż utrudnia rozwój niektórych podstawowych jego rynków m.in. mlecznego, mięsnego chowu bydła i produkcji zbóż. Oczywiście w procesie negocjacji można starać się o jak największe kwoty produkcji, jednak nie zawsze starania takie kończą się sukcesem. Poza tym w określonym momencie kwoty produkcyjne stanowią zawsze barierę rozwoju. W Unii kwotami produkcyjnymi objęty jest cukier i mleko. Produkcję zbóż, oleistych, strączkowych i mięsny chów bydła kontroluje się przy pomocy subwencji wyrównujących spadek cen produktów rolnych. Jednak jeśli producent rolny i jego gospodarstwo nie dostosowuje się do reguł ustalonych przez administrację po prostu ich nie otrzymuje.

... to tylko krótki opis tematu

Jeżeli zainteresował Państwa ten lub inny temat - możemy przygotować
indywidualną propozycję planu (konspektu) wyłącznie dla Państwa

Dla Państwa wygody jesteśmy dostępni 7 dni w tygodniu.
Jeśli macie Państwo jakieś pytania lub wątpliwości, prosimy o kontakt z nami w sposób najbardziej dla Państwa odpowiedni.

ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z PROPOZYCJĄ INNYCH TEMATÓW KLIKNIJ PONIŻEJ

STRONA GŁÓWNA PRZYKŁADOWE TEMATY FORMULARZ KONTAKTOWY

https://www.mkpublikacje.pl mk@mkpublikacje.pl Tel.: +48 664 600 900