Bariery wejścia na rynek nowo otwartego przedsiębiorstwa handlowego
w transformującej się gospodarce

Funkcjonowanie rynku jest ważnym składnikiem rozwiniętych procesów gospodarowania. Znaczenie tej problematyki narasta wraz z postępującym procesem kształtowania oraz umacniania gospodarki rynkowej. Rynek od dawna jest przedmiotem żywego oraz rozległego zainteresowania nauk ekonomicznych. Dotychczas nie wykształciła się jedna, powszechnie akceptowana definicja rynku. Rynek może być określony jako ogół stosunków zachodzących między podmiotami uczestniczącymi w procesach wymiany. Ma charakter niejednokrotny, wynikający ze specyfiki przedmiotów wymiany, specyfiki podmiotów występujących w roli sprzedawców i nabywców oraz specyfiki innych okoliczności towarzyszących tym stosunkom. Każde przedsiębiorstwo działające na rynku przed przystąpieniem do stworzenia planu strategicznego powinno określić swą pozycję na rynku konkurencyjnym. Jest to bardzo ważne, ponieważ zupełnie inne warunki działania ma monopolista i producent na rynku zbliżonym do doskonale konkurencyjnego. Mechanizm konkurencji nie jest składnikiem ani struktury podmiotowej lub przedmiotowej rynku, ani składnikiem efektów działania na rynku. Jest on elementem tego zespołu zjawisk rynkowych, który dotyczy postępowania podmiotów działających na rynku. Rynek nie funkcjonuje w sposób autonomiczny, lecz jest poddawany regulacyjnemu oddziaływaniu państwa. Państwo, pełniąc regulacyjne funkcje wobec rynku, występuje jako podmiot interwencjonizmu, rynek jest natomiast przedmiotem interwencjonizmu. Między podmiotem a przedmiotem interwencjonizmu zachodzą wzajemne zależności. Decyzja o zainwestowaniu w nowy typ działalności - uruchomienie nowego produktu i wejście na nowy rynek jest problemem, przed którym systematycznie staje wiele firm na świecie i wielu polskich przedsiębiorców. Pojawiający się w obszarze danej działalności gospodarczej nowi konkurenci przynoszą ze sobą nowe zdolności, pragnienie zdobycia określonego segmentu rynku, a często też zasoby czynników produkcji. Groźba wejścia zależy od istniejących barier i od sposobów reakcji istniejących konkurentów, której nowo wchodzący może oczekiwać. Im są one wyższe, tym bardziej komfortowa jest sytuacja przedsiębiorstw już znajdujących się w sektorze oraz tym trudniej jest nowym wyrobom i substytutom wejść do tego sektora. Bariery wejścia na rynek posiadają sześć głównych źródeł, a mianowicie: ekonomia skali, zróżnicowanie produktów, zapotrzebowanie na kapitał, koszty zmiany dostawcy, dostęp do kanałów dystrybucji oraz polityka państwa. Oczekiwania ewentualnego wchodzącego, związane z reakcją konkurentów, również zwiększają groźbę wejścia. Jeśli wchodzący spodziewa się, że konkurenci zareagują w taki sposób, że koegzystencja będzie niemożliwa, to sytuacja taka może go odstraszyć. Czynnikiem obniżającym atrakcyjność sektora i zniechęcającym nowych inwestorów są wysokie bariery wyjścia z sektora. Oznaczają one bowiem duże koszty związane z porzuceniem i zmianą sektora zarówno w sensie kosztów materialnych (demontaż urządzeń, trudność przestawienia się na inną technologię, przekwalifikowanie pracowników), jak i kosztów związanych z utratą korzyści płynących z zadomowienia się w danym sektorze, dobrych stosunków z dostawcami, klientami, wypróbowanych metod postępowania w stosunku do konkurentów. Określając koszt wyjścia z sektora, należy też brać pod uwagę bariery społeczne i emocjonalne, szczególnie silne, gdy zmiana sektora wiąże się z koniecznością zmniejszenia zatrudnienia lub całkowitej likwidacji firmy. Wysokie bariery wyjścia z sektora powodują, że wiele przedsiębiorstw pozostaje w starych sektorach mimo zmniejszania się zysków. Możliwości rozwojowe i atrakcyjność sektora są tym mniejsze, im silniejsza jest presja na sektor ze strony dostawców i nabywców, im większe są możliwości wejścia do sektora nowych producentów lub pojawienia się rynku substytutów, a także im ostrzejsza jest walka konkurencyjna między producentami w obrębie sektora. Atrakcyjność sektora w dużym stopniu zależy od tego, na ile jest on zagrożony konkurencją ze strony nowych producentów tego samego wyrobu oraz ze strony producentów substytutów. Produkt nowy jest odmianą produktu wytwarzanego w sektorze, ma takie same lub podobne cechy użytkowe, różni się zaś opakowaniem, znakiem firmowym, jakością, niekiedy technologią i wyglądem. Natomiast substytut, czyli produkt zastępczy, jest w sensie technologicznym zupełnie innym produktem, ale pełni podobną lub szerszą funkcję użytkową i zaspokaja podobną potrzebę klienta. Największa groźba pojawienia się nowych produktów istnieje w sektorach młodych, o dużej dynamice popytu, gdy klienci nie przyzwyczaili się jeszcze do określonych wzorów wyrobów, a elastyczność cenowa popytu jest duża. Natomiast groźba pojawienia się substytutów wzrasta wraz ze starzeniem się wyrobów, gdy następuje znudzenie klientów produktem, postęp techniczny zaś podsuwa nowe technologie i wynalazki, lepiej zaspokajające określone grupy potrzeb. Rynek jest miejscem szybko reagującym na zmiany, podmioty działające na rynku dostosowują się do jego potrzeb i zachowań, w związku z tym nie jesteśmy w stanie przewidzieć reakcji przedsiębiorstw już działających na rynku. Pewnych kosztów nie da się ustalić i zminimalizować tuż przed wejściem na rynek.

... to tylko krótki opis tematu

Jeżeli zainteresował Państwa ten lub inny temat - możemy przygotować
indywidualną propozycję planu (konspektu) wyłącznie dla Państwa

Dla Państwa wygody jesteśmy dostępni 7 dni w tygodniu.
Jeśli macie Państwo jakieś pytania lub wątpliwości, prosimy o kontakt z nami w sposób najbardziej dla Państwa odpowiedni.

ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z PROPOZYCJĄ INNYCH TEMATÓW KLIKNIJ PONIŻEJ

STRONA GŁÓWNA PRZYKŁADOWE TEMATY FORMULARZ KONTAKTOWY

https://www.mkpublikacje.pl mk@mkpublikacje.pl Tel.: +48 664 600 900

Bariery wejścia na rynek nowo otwartego przedsiębiorstwa handlowego w transformującej się gospodarce

Bariery wejścia na rynek nowo otwartego przedsiębiorstwa handlowego
w transformującej się gospodarce