Faktoring jako forma finansowania towarowego

W Polsce zjawisko gospodarcze, jakim jest faktoring, rozwija się zaledwie od kilkunastu dopiero lat. Faktoring jest to wykup wierzytelności polegający na nabywaniu przez bank wierzytelności handlowych podmiotów gospodarczych powstałych w obrocie krajowym pomiędzy zbywcą towarów lub usług (faktorantem) a odbiorcą zgodnie z zasadami określonymi w zarządzeniu prezesa zarządu banku, jak również zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego. Permanentnymi procesami, występującymi w każdym przedsiębiorstwie zajmującym się wytwarzaniem i sprzedawaniem dóbr i usług, są procesy: rzeczowy i finansowy. Krótka charakterystyka tych procesów wskazuje na ich przeciwstawność. Ruch pieniądza jest bowiem odwrotny do ruchu produktu. Odwrotny jest również na wzajemne warunkowanie się przepływu strumienia dóbr i strumienia pieniądza, a co z tego wynika na możliwości ich wzajemnego ograniczania się. Ważnym jest tu fakt, iż ustalenie potrzeb kapitałowych przedsiębiorstwa i uzyskiwanie potrzebnych środków finansowych muszą warunkować niezakłócony proces produkcji. Ta zależność powoduje, że bardzo ważną sferą działalności przedsiębiorstwa jest sfera finansowa. Najkrócej można powiedzieć, że finansowanie polega na zapewnieniu przedsiębiorstwu kapitału oraz kształtowaniu jego struktury. Ponieważ jest to pojęcie bardzo szerokie, literatura dostarcza wielu podziałów finansowania. Jednym z podstawowych kryteriów klasyfikacji procesu finansowania jest źródło pochodzenia kapitału. Na podstawie tego kryterium wyróżnia się finansowanie zewnętrzne i wewnętrzne. Finansowanie zewnętrzne charakteryzuje się tym, że przedsiębiorstwo otrzymuje kapitał spoza przedsiębiorstwa. Idąc dalej, finansowanie zewnętrzne można podzielić na własne oraz finansowanie obce. W finansowaniu własnym dopływ kapitału odbywa się poprzez wkłady lub udziały, a w obcym kapitał dopływa przy udziale rynku pieniężnego i kapitałowego, za pomocą obrotu kredytowego oraz szczególnych form finansowania. Finansowanie wewnętrzne polega na przekształcaniu przez przedsiębiorstwo dóbr rzeczowych w środki finansowe. Wymienione powyżej źródła finansowania można podzielić uwzględniając pozycję prawną dawcy kapitału. Według tego kryterium wyróżnia się finansowanie własne - finansowanie z zysku, z wkładów i z udziałów; oraz finansowanie obce, za które uważa się dopływ kapitału w postaci kredytów, pożyczek i innych szczególnych form finansowania. Biorąc natomiast pod uwagę czas, na który następuje odstąpienie kapitału, finansowanie obce można podzielić na krótko-, średnio- i długoterminowe. Przykłady podziałów finansowania uwzględniających różnorakie kryteria można mnożyć. Dotyczy to głównie finansowania obcego, co spowodowane jest obecnym rozwojem rynków finansowych, rynku usług bankowych i firm finansowych. Lokomotywą tego rozwoju jest konkurencja pomiędzy bankami, instytucjami finansowymi oraz coraz większe zapotrzebowanie firm na kapitał. Efektem tego jest powstawanie coraz to nowszych produktów i usług oferowanych przez banki i różnorodne instytucje finansowe.

... to tylko krótki opis tematu

Jeżeli zainteresował Państwa ten lub inny temat - możemy przygotować
indywidualną propozycję planu (konspektu) wyłącznie dla Państwa

Dla Państwa wygody jesteśmy dostępni 7 dni w tygodniu.
Jeśli macie Państwo jakieś pytania lub wątpliwości, prosimy o kontakt z nami w sposób najbardziej dla Państwa odpowiedni.

ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z PROPOZYCJĄ INNYCH TEMATÓW KLIKNIJ PONIŻEJ

STRONA GŁÓWNA PRZYKŁADOWE TEMATY FORMULARZ KONTAKTOWY

https://www.mkpublikacje.pl mk@mkpublikacje.pl Tel.: +48 664 600 900