Funkcjonowanie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw na przykładzie firmy

Procesy ekonomiczne zachodzące w każdym przedsiębiorstwie są warunkowane i determinowane posiadanym kapitałem, osiąganymi dochodami oraz wydatkami ponoszonymi na ich uzyskanie. Wszystkie decyzje zarządcze podejmowane w praktyce mają swe odzwierciedlenie w kategoriach finansowych, pieniężnych. Źródłem sukcesu firmy jest między innymi jakość zarządzania finansami. Kapitały na powstanie przedsiębiorstwa, finansowanie bieżącej działalności i planowane przedsięwzięcia rozwojowe można pozyskiwać z różnych źródeł. Kapitał stosowany do sfinansowania majątku przedsiębiorstwa i jego rozwoju można generalnie podzielić na kapitał własny i obcy. Kryterium ich wyodrębnienia jest pozycja prawna dawcy kapitału. Innym kryterium podziału kapitału jest źródło pochodzenia w stosunku do przedsiębiorstwa. I w tym zakresie będziemy stosować określenia: kapitał wewnętrzny i zewnętrzny. Sektor małych i średnich przedsiębiorstw charakteryzuje się wysokim stopniem urodzeń firm, ale i znaczną liczbą ich likwidacji oraz bankructw. Proces ten nie jest zjawiskiem iście nagannym, gdyż w świecie nauki funkcjonuje teza o kreatywnej destrukcji, według której kapitalizm nie mógłby istnieć bez ciągłego rodzenia się nowych firm powstających często na ruinach tych, które upadły. Przeciętne małe przedsiębiorstwo w Wielkiej Brytanii uznaje się za zdolne do trwałego istnienia, jeżeli przetrwa pierwszych pięć lat działalności. Badania wykazują, że około 85%. brytyjskich przedsiębiorstw właśnie w tym okresie kończy swój żywot. Podobna sytuacja ma miejsce w Polsce, ocenia się iż na 10 założonych firm jedynie 2 pozostają w obrocie gospodarczym. Jest to też wynikiem, iż obok przemyślanych decyzji o zarejestrowaniu działalności gospodarczej na własny rachunek pojawiają się również przypadkowe. Najczęściej ci ostatni, decydujący się na własny biznes z pobudek czysto emocjonalnych obciążają statystykę MSP w części likwidacja zakładów. Rozwój sektora małych i średnich przedsiębiorstw w dużej mierze zależy, m.in. od wielkości kapitału pochodzącego z zasobów własnych przedsiębiorcy oraz od dostępu do zewnętrznych źródeł tj.: kredyty, pożyczki, venture capital, leasing, subwencje itd. W Polsce zdolność tego sektora, a zwłaszcza firm produkcyjnych, do finansowania rozwoju, zarówno ze źródeł wewnętrznych jak i zewnętrznych, jest nadal ograniczona. Na kondycję małych i średnich firm i ich konkurencyjność ma wpływ wiele czynników i uwarunkowań makroekonomicznych oraz mikroekonomicznych. Należą do nich przede wszystkim: wielkość majątku jakim dysponuje przedsiębiorstwo, zdolność do wdrażania postępu technicznego i technologicznego, sprawność zarządzania posiadanymi zasobami, a także poziom wiedzy i kreatywność kadry, rzadkość i jakość oferowanych produktów i usług, ogólny poziom rentowności produkcji i system powiązań pomiędzy uczestnikami gry rynkowej. Każde przedsiębiorstwo do prowadzenia działalności gospodarczej potrzebuje określonego kapitału. Struktura kapitału jest kształtowana pod wpływem wielu czynników. Najważniejsze z nich to forma organizacyjno – prawna, sytuacja finansowa danego przedsiębiorstwa, stan gospodarki, rynku finansowego i jego segmentów. Forma organizacyjno – prawna przedsiębiorstwa określa w pewnym stopniu możliwości pozyskania kapitału pierwotnego w postaci kapitału zakładowego, akcyjnego, funduszu założycielskiego czy udziałowego. Podmiot gospodarczy posiada dwa podstawowe rodzaje kapitału: kapitał własny i kapitał obcy. Kapitał własny przeznaczony jest przez właścicieli na prowadzenie działalności gospodarczej i tworzy się go z wkładów właściciela, podmiotu gospodarczego, wspólników, wpłat udziałowców lub akcjonariuszy za nabyte udziały i akcje. W kapitał własny podmiot gospodarczy wyposażony jest na czas jego istnienia i im wyższy jest udział kapitału własnego w całym kapitale, tym mniejsza jest zależność jednostki gospodarczej od innych i mniejsze zagrożenie obniżenia jej majątku w wyniku cofnięcia kredytu oraz większa odporność na zjawiska kryzysu gospodarczego. Przyjmuje się często, że kapitał własny powinien odpowiadać co najmniej wartości majątku trwałego podmiotu gospodarczego. Struktura kapitału jest kształtowana pod wpływem wielu czynników. Najważniejsze z nich to forma organizacyjno – prawna, sytuacja finansowa danego przedsiębiorstwa, stan gospodarki, rynku finansowego i jego segmentów. Forma organizacyjno – prawna przedsiębiorstwa określa w pewnym stopniu możliwości pozyskania kapitału pierwotnego w postaci kapitału zakładowego, akcyjnego, funduszu założycielskiego czy udziałowego. Rozróżnienie między kapitałem własnym przedsiębiorstwa i kapitałem obcym jest istotne, ponieważ z każdą z tych dwóch form kapitału związane są odmienne prawa, obowiązki i ryzyko. Kapitał własny nadaje właścicielowi prawa władcze w przedsiębiorstwie. Na mocy tych praw właściciel kapitału własnego jest właścicielem przedsiębiorstwa. Z tego względu nie ma prawa do oprocentowania kapitału własnego lub do jego zwrotu w określonym czasie, jak w przypadku kapitału obcego. Prawa władcze w przedsiębiorstwie dają mu m.in. prawo do podejmowania bieżących i strategicznych decyzji rozstrzygających o losie przedsiębiorstwa, prawo do informacji o stanie przedsiębiorstwa i jego powiązaniach z partnerami na rynkach zbytu lub rynkach zaopatrzeniowych. Nadają one właścicielowi prawa majątkowe, które wyrażają się w prawie do udziału w dochodach ze sprzedaży przedsiębiorstwa. Kapitał własny jest trwale związany z przedsiębiorstwem. Jego zaletą jest także to, iż może być – w odróżnieniu od kapitału obcego – przeznaczony na finansowanie dowolnego celu przedsiębiorstwa. Stosowanie go przez małe i średnie przedsiębiorstwo nie pociąga za sobą żadnego kosztu w przeciwieństwie do kapitału pozostawionego do dyspozycji przez wierzyciela. Kapitał własny jest kapitałem związanym w zasadzie długoterminowo z działalnością przedsiębiorstwa. Pewne formy kapitału obcego (np. kredyt inwestycyjny, który jest kredytem długoterminowym) są też związane przez dłuższy okres z działalnością ekonomiczną przedsiębiorstwa. Natomiast w odróżnieniu od kapitału własnego służą one finansowaniu tylko tych celów, które wyznaczono wspólnie z kapitałodawcą w drodze umowy. Istnieją makroekonomiczne uwarunkowania, wpływające na kondycję ekonomiczną przedsiębiorstw. Zalicza się do nich: ogólny stan i tendencje wzrostu gospodarczego kraju, stabilność waluty, poziom popytu oraz podaży na rynkach krajowych i zagranicznych. Ponadto uwarunkowania te tworzą regulacje systemu finansowo-podatkowego, od których w dużej mierze zależy możliwość akumulowania kapitału przez małe i średnie przedsiębiorstwa w celu samofinansowania bieżącej działalności i rozwoju. Do elementów silnie oddziaływujących na kondycję małych i średnich przedsiębiorstw należy zaliczyć czynniki systemu finansowo-podatkowego, takie jak: wysokość stawek podatkowych, poziom stawek amortyzacji środków trwałych, wielkość składek na ubezpieczenie społeczne, stopa oprocentowania kredytu refinansowego ogłaszana przez Narodowy Bank Polski, a także kurs złotego, formy wspierania finansowego rozwoju firm, dostępność usług bankowych i ubezpieczeniowych oraz regulacje prawne w zakresie windykacji wierzytelności. Obecny system finansowo-podatkowy nie tworzy dostatecznej zachęty do gromadzenia środków na cele inwestycyjne, rozwojowe i na promocję eksportu. Przyszłoroczne zmiany w opodatkowaniu prowadzonej działalności pogłębią różnicę pomiędzy firmami posiadającymi osobowość prawną i jej nie posiadającymi. Obowiązujące przepisy w zakresie amortyzacji nie zapewniają możliwości odnowy środków trwałych, dlatego m.in. odtwarzanie majątku wytwórczego nie występuje w stopniu dostatecznym, co rzutuje na poziom inwestowania i poprawę konkurencyjności polskich przedsiębiorstw. Związane z wynagrodzeniami narzuty, w tym zwłaszcza wysoka składka na ubezpieczenie społeczne, znacznie zwiększają koszty pracy, wpływają na wzrost cen produktów i ogólny poziom inflacji oraz ograniczają konkurencyjność polskich przedsiębiorstw. Jedną z głównych barier rozwojowych małych i średnich przedsiębiorstw stanowią warunki kredytowania przedsiębiorstw przez banki. Z przeprowadzonych badań wynika, że małe i średnie przedsiębiorstwa mają utrudniony dostęp do finansowania działalności przy pomocy ścieżki kredytowej ze względu na duże wymogi banków w procesie udzielania kredytów. Podstawowe bariery występujące w procesie ubiegania się MSP o kredyt bankowy to brak historii kredytowej, która ułatwia ocenę wiarygodności przedsiębiorstwa, relatywnie wysokie koszty sporządzenia wniosku kredytowego, brak zabezpieczeń wymaganych przez bank do udzielenia kredytu. Zakres korzystania MSP z kredytu bankowego jest również w zasadniczy sposób uzależniony od prężności lokalnego rynku finansowego. Aktualnie w Polsce w dużych miastach, występuje koncentracja instytucji finansowych prowadzących działalność kredytową na rzecz przedsiębiorstw. Konieczność korzystania przez małe i średnie przedsiębiorstwa z kredytów, wobec wysokiej realnej stopy procentowej, niejednokrotnie wiąże się dla przedsiębiorstw z ryzykiem utraty płynności finansowej, a nawet upadłości. Rozwijający się rynek kapitałowy w Polsce jest mało przychylny dla niewielkich spółek akcyjnych, gdyż charakteryzuje się bardzo wysokimi wymaganiami wobec emitentów. Koszty korzystania z publicznego rynku kapitałowego są również bardzo wysokie, natomiast obrót papierami wartościowymi na rynku pozagiełdowym ma wciąż marginalne znaczenie dla sektora MSP.

... to tylko krótki opis tematu

Jeżeli zainteresował Państwa ten lub inny temat - możemy przygotować
indywidualną propozycję planu (konspektu) wyłącznie dla Państwa

Dla Państwa wygody jesteśmy dostępni 7 dni w tygodniu.
Jeśli macie Państwo jakieś pytania lub wątpliwości, prosimy o kontakt z nami w sposób najbardziej dla Państwa odpowiedni.

ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z PROPOZYCJĄ INNYCH TEMATÓW KLIKNIJ PONIŻEJ

STRONA GŁÓWNA PRZYKŁADOWE TEMATY FORMULARZ KONTAKTOWY

https://www.mkpublikacje.pl mk@mkpublikacje.pl Tel.: +48 664 600 900