|
PRZYKŁADOWY TEMAT,
Z ZAKRESU KTÓREGO MOŻEMY NAPISAĆ MATERIAŁ: Analiza porównawcza ryzyk w działalności zakładu ubezpieczeniowego i banku komercyjnego
Na rynku finansowym, będącym częścią składową gospodarki każdego kraju, oprócz takich podmiotów jak gospodarstwa domowe, przedsiębiorstwa występują jeszcze pośrednicy finansowi. Są to instytucje pośredniczące w przepływie środków finansowych między podmiotami mającymi ich nadwyżkę a podmiotami, które te środki chcą przyjąć do zagospodarowania. Pośrednicy finansowi przyjmują od gospodarstw domowych i przedsiębiorstw nie wykorzystywane przez nich w danym momencie środki finansowe, z których udzielają kredytów tym gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom, które chcą je uzyskać. Przedsiębiorstwa także mogą pozyskiwać środki finansowe bezpośrednio od gospodarstw domowych, oferując im w zamian udziały, czyli prawo do współwłasności majątku. Ponadto pośrednicy finansowi mogą pozyskiwać środki od podmiotów zagranicznych oraz od państwa (od banku centralnego), także w zamian za udziały w ich majątku - akcje. Do typowych instytucji finansowych należą banki, firmy ubezpieczeniowe, fundusze emerytalne, a także rząd. Wszystkie te instytucje spotykają się na co dzień z pojęciem ryzyka. Ryzykiem określa się zjawisko niepewne, dotyczące przyszłości, którego zajście będzie miało negatywny skutek dla prowadzonej działalności. Spotyka się też ogólniejszą interpretację ryzyka, rozumianego jako wszelką niepewność, również taką która korzystnie zmieni przebieg i skutki projektu. W ten sposób akcentuje się każde odstępstwo od planu bazowego, polegające np. na wcześniejszym ukończeniu zadań lub wykorzystaniu mniejszej liczby zasobów (kosztów), niż to planowano. Tak rozumiane ryzyko ma uświadomić wszelkie możliwe różnice między tym co zostało zaplanowane, a tym co może się zdarzyć podczas realizacji projektu i w ten sposób ujawnia niedoskonałości planowania. Takie podejście wydaje się jednak zbyt formalne i większość procedur dotyczy tych niepewności, które powodują zagrożenia co najmniej jednego z trzech głównych parametrów projektu tzn. zakresu (jakości), czasu realizacji lub kosztów. Jawna identyfikacja czynników ryzyka pozwala także na podjęcie działań, które mają za cel przeciwdziałanie każdemu ze zidentyfikowanych czynników. Mogą one polegać np. na wzmacnianiu kontroli postępu prac lub kontroli jakości wybranych zadań przedsięwzięcia. Identyfikacja ryzyka polega na specyfikacji przyszłych zdarzeń, które mogą mieć negatywny wpływ na projekt oraz na udokumentowaniu każdego z nich. Nie jest to działanie jednorazowe i powinno być podejmowana w regularnych odstępach przez cały czas trwania projektu. Identyfikacja obejmuje wszystkie rodzaje ryzyka: zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne, ryzyka właściwe, subiektywne i obiektywne. Kluczem do zarządzania ryzykiem jest uświadomienie sobie występowania ryzyka, poznanie jego typów, oraz ustalenie zależności pomiędzy różnymi typami ryzyka. Bank może próbować eliminacji ryzyka poprzez redukcję ryzyka, czyli wykorzystanie miar i analiz do policzenia częstotliwości występowania szkody. Jest to fizyczne sterowanie ryzykiem, obejmujące operacje stosowane w celu redukcji ilości i wielkości strat. Innymi metodami sterowania ryzykiem są: zatrzymanie ryzyka, oraz transfer ryzyka. Zatrzymanie ryzyka oznacza pokrywanie strat powstałych w czasie działalności banku przez ten bank, poprzez pokrycie strat z zysku netto, sprzedaż aktywów w celu zastąpienia straconych, tworzenie specjalnej rezerwy na nieprzewidziane wypadki, dążenie do osiągnięcia równowagi między przychodami a rozchodami w danej walucie w tym samym okresie oraz wyrównującą straty dywersyfikację ryzyka. Odpowiedzialność za powstałą stratę może bank przesunąć również na inny bank lub instytucję ubezpieczeniową. Gdy bank podpisuje umowę kredytową, to podejmuje ryzyko, że kredytobiorca może w przyszłości nie spłacić całości zaciągniętego kredytu, albo nie będzie dotrzymywał wyznaczonych terminów spłat rat kapitałowych lub odsetek w następstwie utraty lub zachwiania zdolności kredytowej. Ryzyko płynności z kolei związane jest z czasem zamiany aktywów na gotówkę przy zachowaniu odpowiedniej ceny, a występuje wtedy, gdy termin zapadalności aktywów terminowych przekracza termin wymagalności depozytów stanowiących źródło finansowania tych aktywów. Mając na uwadze ograniczenia ryzyka płynności bank podejmuje działania wpływające na zróżnicowanie bazy depozytów i dopasowaniu do struktury należności. Ryzyko stopy procentowej to możliwość negatywnego wpływu zmian stóp procentowych na wyniki finansowe banku. Występuje ono, jeśli nie jest możliwe rekompensowanie spadku dochodów z tytułu obniżki stóp procentowych udzielonych kredytów poprzez obniżenie poziomu odsetek wypłacanych depozytariuszom, które są wypłacane według wcześniej określonych stałych stóp oprocentowania. Ryzyko stopy procentowej powstaje również wtedy, gdy nie jest możliwe podwyższenie oprocentowania depozytów poprzez podniesienie stóp procentowych kredytów. Ryzyko jest również podstawową materią ubezpieczeń. Można stwierdzić, że istnienie oraz świadomość ryzyka warunkuje powstanie i rozwój ubezpieczeń. Zakład ubezpieczeń jako złożona instytucja gospodarcza, narażony jest na różnego rodzaju ryzyko. Pojęcie ryzyka rozważane jest wieloaspektowo. Definicje ryzyka mogą być odnoszone zarówno do ryzyka rozumianego jako ryzyko ubezpieczeniowe, jak i do ryzyka sensu stricto. Ryzyko może dotyczyć zarówno zakładu ubezpieczeń, jak i jego klienta. W związku z tym istnieje potrzeba stworzenia „systemu wczesnego ostrzegania” dla zarządów towarzystw ubezpieczeniowych oraz dla klientów korzystających z usługi ubezpieczeniowej. W systemie należałoby uwzględnić metodologię oceny ryzyk zagrażających działalności ubezpieczeniowej. System ten powinien generować informacje możliwe do wykorzystania przy ocenie poziomu ryzyka, zarówno z punktu widzenia zakładu ubezpieczeń, jak i klienta podejmującego decyzję, co do wyboru ubezpieczyciela. Z punktu widzenia zakładu ubezpieczeń należy wyraźnie rozróżnić ryzyko ubezpieczeniowe od pozostałych ryzyk zagrażających działalności ubezpieczeniowej. Zakład ubezpieczeń, podobnie jak każde inne przedsiębiorstwo, narażony jest na ryzyko o charakterze gospodarczym, politycznym i społecznym. Różnorodność ryzyk zagrażających działalności ubezpieczeniowej znajduje swój pełny wyraz w metodach i sposobach oceny poszczególnych ryzyk. Zakład ubezpieczeń inaczej ocenia ryzyko związane na przykład z inwestycjami kapitałowymi niż ryzyko ubezpieczeniowe, którego poziom „materializuje” się w taryfie ubezpieczeniowej. Ryzyko ubezpieczeniowe i pozostałe ryzyka zagrażające działalności ubezpieczeniowej są ściśle ze sobą skorelowane. Od portfela ubezpieczeń zależy kondycja finansowa zakładu, która z kolei implikuje jego możliwości inwestycyjne. Struktura portfela ubezpieczeń może również determinować strategie w zakresie sprzedaży ubezpieczeń. Czynniki, takie jak: kondycja, wyniki finansowe zakładu ubezpieczeń czy pozycja na rynku, determinują z kolei ogólny poziom ryzyka wyboru ubezpieczyciela przez klienta (ubezpieczającego). Zarządzanie ryzykiem stanowi proces ciągły. Należy nieprzerwanie prowadzić identyfikację zagrożeń na wszystkich etapach projektu, oraz podejmować działania przeciwdziałające ich wystąpieniu oraz działania łagodzące skutki zagrożeń.
... to tylko krótki opis tematu
Dla Państwa wygody jesteśmy dostępni 7 dni w tygodniu.
ABY ZAPOZNAĆ SIĘ Z
PROPOZYCJĄ INNYCH TEMATÓW KLIKNIJ PONIŻEJ https://www.mkpublikacje.pl mk@mkpublikacje.pl Tel.: +48 664 600 900 |
